در طول دوازده هفته گذشته از رقابت های لیگ دسته اول فوتبال کشور، نه فقط کرمانی های خوشبین به تیم مس کرمان این فصل که اکثر رقبا و کارشناسانی که بازی های این لیگ را دنبال می کردند اذعان داشتند که تیم مس کرمان در جمع چهار تیم برتر به لحاظ کیفیت بازی و ارائه نکات فنی در زمین مسابقه بوده است.
هرچند این کیفیت بالا در بازی های قبلی منجر به نتایج در خور بازی های این تیم نبوده است و رتبه مس و امتیازهای این تیم در هفته های گذشته، توازنی با کیفیت بازی های مس کرمان در زمین نداشت که این به موضوعات بسیاری مثل میانگین سنی کم تیم و اشتباهات که ناشی از جوانی تیم بوده است و همچنین روند هماهنگی که هفته به هفته برای رسیدن به گل و زدن ضربه آخر در تیم و همچنین حفظ دروازه خودی در تیم بیشتر می شد، برمی گشت.
البته مسی ها کاملا بر این موضوع آگاهی داشتند که قانون بی رحم فوتبال بر این نوشته شده است که به بازی خوب حتی نیم امتیاز هم نمی دهند و هرچقدر در زمین خوب باشی اما نتیجه را کسب نکنی محکوم به پائین نشینی در جدول و عذاب های بعد از آن هستی.
خیلی ها گمان می کردند مس در بازی با بادران که به نوعی حکم مرگ و زندگی برای این تیم داشت، بازی زیبای خود را ذبح کسب نتیجه کند اما در این بازی مس نه تنها برای رسیدن به پیروزی، از اصول فنی خود کم نکرد که بر اساس پیشرفت سلسله مراتبی بار فنی خود، این بار نتیجه را هم کسب کرد و اگر شرایط بازی برای مس بهتر بود می توانست برابر تیم پرمهره بادران نتیجه قاطع تری همانند آنچه که برابر ذوب آهن ثبت کرد، تکرار کند.
بادران که از تیم های باشخصیت لیگ یک این فصل محسوب می شود و اتفاقا اصول فوتبالی را به خوبی در زمین اجرا می کرد و به دنبال بازی چرک و بسته نبود، این اجازه را به مس داد که برنامه های تمرین شده خود را در زمین پیاده کند و از همین رو بود که سطح بازی مس و بادران در هفته دوازدهم لیگ یک به مراتب بالاتر از استاندارد بازی های لیگ یک بود و میزان دوندگی، حملات انجام شده برروی دروازه ها، برنامه های تاکتیکی، میزان دقت پاس ها و سایر آیتم های فنی این بازی همگی در سطح کاملا مطلوبی در قیاس با بازی های دیگر لیگ یک قرار داشت.
این موضوعات به تمرینات خوبی که تیم مس داشته است برمی گردد و اینکه مس حالا بعد از 12 هفته آنقدر باتجربه شده است که بداند تنها نباید به بازی های خوب وفنی خود بسنده کند و آنقدر باید باهوش باشد که در زمین مسابقه با همین بازی های زیبا، پیروزی را کسب کند و البته برابر تیم های اکثرا بسته و ضد فوتبال لیگ یک نیز، کلید باز کردن بازی را باید پیدا کند چراکه بسیاری از تیم های لیگ یک همانند بادران با ارائه بازی هایی به مراتب فنی، اجازه این نمایش کامل را به بازیکنان مس نمی دهد.
مس حتی در بازی هایی که نتیجه را واگذار کرد و یا برابر تیم هایی که با شخصیت فوتبال بازی می کنند همانند مس رفسنجان هفته قبل در خانه خود، فوتبال پخته و فنی خود را نشان می دهد و اگر این تیم بتواند در بعد نتیجه نیز سیر تکاملی خود را به شکل صعودی طی کند، حالا با سبک شدن بار بازی های مس، می توانیم جهش این تیم به بالای جدول را منتظر باشیم.
گل گهر سیرجان از پیروزی در لیگ برتر برای خود غولی ساخته است که قبل از آنکه بخواهد آن غول را با شکست حریفش از پای دربیاورد، باید تصویر آن را در ذهنیت خود تغییر دهد.
گل گهر در چند بازی اخیر خودش برای رسیدن به پیروزی تلاش کرد و در جنگیدن کم هم نگذاشت اما ترس از نبردن مثل یک بختک بر سر این تیم افتاده است که اجازه نمی دهد دست و پای سیرجانی ها برای در آغوش کشیدن سه امتیاز باز باشد و هرچه گل گهر بیشتر تشنه سه امتیاز بماند، تکاپوی این تیم برای رسیدن به آب خنک سه امتیاز، مثل دویدن در پی سراب بیابان می شود.
تمامی این تمثیل سازی ها را انجام دادیم تا به یک جمله برسیم. مشکل عمده گل گهر در سه امتیاز اول نهفته است و زمانی که ذهنیت این تیم با دشت پیروزی اول آرام شود، قدم های بعدی قطعا منظم تر و چشم ها بازتر خواهد شد.
گل گهر در هفته های ابتدایی لیگ برای اثبات خود شاید با یک امتیازها نیز به هدف می رسیدند که سه هفته اول همین حکم را برای این تیم هم داشت اما گل گهری ها در فاز دوم حرکتی خود باید سه امتیاز اول را کسب کنند تا با روشن شدن این چراغ، بختک نشسته بر خود را زمین بزنند و آرامش روانی خود را پیدا کنند.
این دقیقا کاری بود که می توانست پیوند وینگو و گل گهر را طولانی تر کند و کسب سه امتیاز اول هم برای وینگو و هم برای گل گهر خیلی حیاتی تر از آن بود که سرمربی گل گهر پیروزی برابر تیم هایی مثل نفت آبادان و یا نفت مسجد سلیمان را در سیرجان از دست بدهد.
حالا ماموریت اول مجید جلالی نیز دقیقا کسب همین سه امتیاز اول است. سه امتیازی که هرچه زودتر کسب شود، زودتر می تواند راه این تیم را از دست انداز خارج کند قبل از آنکه گل گهر بخواهد با بدنی رنجور تر به مسیر آسفالت برسد.
بازی با پیکان این اتفاق مهم را برای جلالی نداشت اما بازی این هفته برابر شاهین آن هم در بوشهر می تواند همان نقطه مقصود سیرجانی ها باشد که خود را از این فشار فکری سه امتیازی خارج کنند.
گل گهر به اکسیژن نیاز دارد تا بازهم از لیگ برتر لذت ببرد و این اکسیژن متاسفانه در چیزی غیر از حباب های سه امتیازی پیدا نمی شود. ترکاندن این حباب که روز به روز بزرگتر می شود و خفگی گل گهر را بیشتر می کند نباید کار محالی برای مجید جلالی و تیم او باشد و با رخ دادن این اتفاق قطعا روزهای بهتری در انتظار سیرجانی ها برای دیدن روزهای لیگ برتری خود خواهد بود.
گل گهر دیگر باید برای کسب سه امتیاز شتاب بیشتری داشته باشد قبل از اینکه بختک نشسته بر این تیم انرژی بیشتری از آن ها بگیرد.
قطعا تا همین جای کار نیز انتقادهای زیادی برای طولانی شدن پیوند گل گهر و پیروزی وارد است که البته می توان تا بعد از بازی با شاهین صبر کرد و بعد از زمین زدن این طلسم، در رابطه با آن در فضایی کم تنش تر صحبت کرد.
هرچند مس یک امتیاز بسیار خوب را از رفسنجان برای خود به دست آورد تا همچنان از بازی های سخت بیرون از خانه خود با دست پر زمین را ترک کند اما نتایج بد مثل شکست هفته قبل در خانه برابر سپاسی سبب می شود که بیشتر از آنکه مس بتواند با این تک امتیازهای بیرون از خانه خود را به بالای جدول نزدیک کند، حخالا تیم های پائین دست را نزدیک به خود ببیند.
پیروزی همان نیازی است که مس به شدت آن را احساس می کند. کسب تنها دو پیروزی در ده بازی همان نقطه ضعف بزرگ مس در لیگ یک این فصل بوده است و دور شدن هفته به هفته مس از پیروزی این تیم را بیشتر تحت فشار جدول و بیرون از جدول قرار می دهد.
مس در رفسنجان بازهم از نطر فنی نمایش قابل قبولی داشت و بازگشت این تیم در زمین سخت رفسنجان و تحت فشار قرار دادن میزبان و در نهایت جبران شکست و گرفتن امتیاز همه از نمات مثبت مس در این بازی بود که در بازی های بیرون از خانه دیگر این تیم در هفته های گذشته از جمله بازی برابر ذوب آهن و گل ریحان نیز انجام شده بود.
اما با وجود این فاکتورهای مثبت، در حال حاضر نگاه همه در اولین مرحله به جدول رقابت ها برمی گردد که مس هنوز نتوانسته است در این جدول جایگاه شایسته خود را پیدا کند.
مس که از لحاظ فنی در اکثر بازی های خود، سطح مطلوبش را نشان می دهد باید از نظر کسب نتیجه نیز به شرایط ایده آل خود برسد و بازی های خوبش را با سه امتیاز کامل کند.
مس خوب بازی می کند، میزان دوندگی . پاسکاری این تیم در حد مطلوب است، هماهنگی خوبی بین بازیکنان این تیم وجود دارد اما راحت گل خوردن و راحت موقعیت از دست دادن سبب می شود که تمام فاکتورهای مثبت مس با نگرفتن سه امتیاز با جذر مواجه شوند.
مس برای اینکه فاصله خود را با تیم های بالا دست از دست ندهد و در حالتی ترسناک تر تیم های پائین دست را به خود نزدیک تر نبیند باید برروی کسب سه امتیازها به خصوص سه امتیازهای داخل خانه حساب بیشتری باز کند و برای کسب آن ها تمرکز بیشتر و دقت حداکثری داشته باشد.
مس حالا که از نظر فنی به ثبات بیشتری رسیده است، از نظر کسب سه امتیازها متوالی و پیاپی باید استارت خود را بزند و از هفته آینده که بار بازی های مس با سبکی بیشتری مواجه می شود، باید با کسب پیروزی جایگاه جدولی خود را نیز همانند چهره فنی خود به سطخی مطلوب برساند.
شکست مس در کرمان برابر سپاسی در بدترین زمان خودش رخ داد و روند صعودی مس را مجددا با چالش مواجه کرد و این تیم که بعد از بازی با ذوب آهن شرایط مطلوبی کسب کرده بود مجددا با شرایط تلخ پسا شکست مواجه شد.
هرچند مس در این بازی موقعیت های گل زیادی داشت که با درخشش دروازه بان و کم دقتی بازیکنان خودش از دست داد و در شرایطی یک گل استثنایی از حریف خود دریافت کرد که کمتر از سه توپ حریف را در چارچوب خود دید تا روی بد فوتبال تمام قد به سمت این تیم باشد اما بهرشکل شکست برابر سپاسی در کرمان از آن نتیجه هایی بود که کار مس را در جدول به شدت سخت می کند.
بازی با سپاسی از آن دست بازی هایی بود که برای مس اهمیت فوق العاده ای داشت و این سه امتیاز می توانست روند و فضای تیم را به طور کلی تغییر دهد درست همانند شرایطی که بازی هفته آینده مس در رفسنجان دارد و این مسابقه هم می تواند با نتیجه خود شرایط تیم را در جدول و بیرون از جدول به طور کلی تغییر دهد از همین رو مسی ها به هیچ عنوان نباید اشتباهات و بدشانسی های بازی با سپاسی را در بازی سخت برابر رفسنجان تکرار کنند تا خود را تحت فشار جدول و حواشی قرار دهند.
اما جدا از همه مصائب و ناراحتی هایی که شکست هایی از این دست بر دل تیم و هواداران می گذارد و سرخوردگی هایی که پس از آن حاصل می شود، موج سواری هایی است که برخی از بدترین بدخواهان مس برروی ناراحتی های پاک هواداران انجام می دهند کاملا زننده و دل آزار است.
دقایقی پس از باخت مس به سپاسی بود که عصبانی ترین هواداران مس با مجتبی حسینی به صورت رودرو در فضایی بسیار منطقی و آرام صحبت کردند و دغدغه های به حق خود را گفتند و سرمربی مس نیز در رابطه با این نتایج برنامه های پیش رو صحبت کرد و در این فضا طرفین کاملا در جریان دغدغه های یکدیگر قرار گرفتند و این شاید نمای کلی و مثبت نگرانی های هواداران و مخاطبان آن بود که کاملا منطقی به سرمربی تیم منتقل شد و مجتبی حسینی نیز با قبول این نگرانی ها از تمام تلاش تیم برای رفع آن ها در بازی های آتی گفت
در کنار این فضای منطقی اما جریاناتی نیز وجود دارد که کاملا خلاف این دغدغه هواداران و مخاطبان مس برای نتیجه گرفتن تیم، کاملا در جهت نتیجه نگرفتن تیم حرکت می کند و اتفاقا از تحرکات شدید آن ها پس از هر شکست تیم کاملا مشخص می شود که آن ها هیچ دغدغه ای از بابت موفقیت تیم ندارند و موفقیت آن ها صرفا باخت مس و ایجاد فضایی برای رسیدن به اهداف خود هست.
این جریان دقیقا سال قبل هم در زمان نادر دست نشان تمام تلاش خود را برای نتیجه نگرفتن تیم به کار بسته بود و سال قبل تر از آن هم در زمان احمد نخعی نیز همین فعالیت را برای نتیجه نگرفتن مس به کار می بست و این جریان کاملا شناخته شده برای مخاطبان خاص جامعه فوتبال کرمان شده است.
این جریان که البته در مقاطعی از سوی کمیته اخلاق فدراسیون نیز در لیست منشوری های فوتبال قرار گرفته بود، هر زمان عدم همکاری باشگاه و کادر فنی تیم مس را با خود می بیند با بدترین هجمه های حاشیه ای درصدد زمین زدن آن ها و به تبع آن نتیجه نگرفتن تیم مس برمی آید تا مشخص شود دغدغه این جریان به هیچ عنوان نتیجه گرفتن تیم مس و موفقیت آن نیست و چه بسا با کسب نتایج بد تیم، برروی موج عصبانیت و نارحتی های به حق مردم کرمان و هواداران مس، به دنبال اهداف سیاه و شوم خود برای تیم مس حرکت کنند.
بعد از اتفاقاتی که برای مس تحت هدایت احمد نخعی رخ داد و این تیم از بیرون از زمین با حواشی به شدت آزار دید، فصل قبل نیز مس با هدایت نادر دست نشان نیز از گزند حواشی شدید در امان نبود و در نهایت همین حواشی شیرازه مس را از هم پاشید که حواشی ایجاد شده برای مس فصل قبل خودش چند جلد کتاب می شود.
در این فصل نیز بازهم شاهد فعالیت همان جریان هستیم که نمونه آخر آن عصر قبل از بازی مس برابر ذوب آهن بود که ناگهان خبر عجیبی از علاقه ذوب آهن به حسینی مطرح شد و قبل از اینکه حتی این خبر تائیدیه بگیرد، در این خبر جانشینان حسینی نیز برای مس کاندید شده بودند که انتشار این خبر و اتفاقات بعد از آن به خوبی نشان می داد که جریانات سیاه دور تیم کاملا پرتحرک در حال چیدن برنامه های خود است!!
هرچند مجتبی حسینی و بازیکنان مس می توانستند با پیروزی در برابر سپاسی جواب این حاشیه سازی را به بهترین شکل ممکن دهند اما بهرحال سوگواری این جریان بعد از شکست مس مشمئز کننده ترین اتفاق ممکن بود و استفاده این جریان برای رسیدن به اهداف خود بر اساس ناراحتی هواداران چرک ترین کار ممکن!
بلافاصله بعد از این باخت تخریب سرمربی مس و مدیرعامل باشگاه مس از سوی این جریان در فضاهای خاص خود آغاز شد تا بازهم به روال چندین سال اخیر خود با گل آلود کردن آب بازهم منتظر تحولاتی باشند که آن ها را به سرانجام مقصود برساند. سرانجامی که فقط باید با تخریب سرمربی و مدیرعامل وقت باشگاه مس که حاضر به همکاری با آن ها نشدند به سرانجام برسد.
این جریان درصدد است با زیر فشار گذاشتن تیم و بر اساس نتایج آن تصمیمات بالا را تحت فشار قرار دهد و در این شرایط است که تیم مس برای سرکوب این فعالیت از سوی جریان ایکس باید بازی آن ها را با نتایج خود برهم بریزد.
نمایشی که مس در ورزشگاه فولادشهر اصفهان برابر ذوب آهن به نمایش گذاشت جزو یکی از بهترین بازی های این تیم در چند سال اخیر چه در بعد فنی و چه در کسب نتیجه محسوب می شد.
مس در این بازی هم خوب موقعیت برای خودش ساخت، هم خوب گل زد و هم خوب جریان بازی را کنترل کرد به نحوی که تیم لیگ برتری ذوب آهن که اتفاقا نیاز شدیدی به پیروزی در این بازی داشت کاملا تحت تاثیر بازی مس قرار گرفت و از همین رو بازی فوق العاده مس در این بازی به نوعی هواداران خوشبین خود را هم به شدت سوپرایز کرد.
اما جدا از شکوفا شدن انرژی تیم فوتبال مس به صورت هفته به هفته و اینکه توان تیم مس این فصل کاملا در بازی های اخیر روند صعودی داشته است و این موضوع در نمایش این تیم کاملا مشهود بوده است، اما پرش چند پله ای مس در بازی با ذوب آهن فراتر از بحث فنی این تیم بود و به روان آرام و آسوده مس برمی گشت که اجازه می داد بازیکنان این تیم با ذهنی آرام و با دیدی باز حرکات خود را در زمین گزینش کنند.
اینکه مس در فولادشهر و برابر ذوب آهنی که بهترین نماینده فصل قبل ایران در لیگ قهرمانان آسیا محسوب می شد، در جام حذفی شکست بخورد و حذف شود، اتفاق غیر منتظره و عجیبی نبود و از همین رو شاید خوشبین ترین هواداران مس نیز توقع نداشتند که تیم آن ها برابر ذوب آهن تا این حد راحت بازی کند. مسلما توقع قهرمانی در جام حذفی از تیم مس خیلی کمتر از آن است که بخواهد باری برای این تیم در طول بازی های این جام ایجاد کند و این یک شرایط بسیار مطلوب را برای مس ایجاد کرده بود.
همین عدم فشار توقع یک فرصت بزرگ برای بازیکنان مس بود که در بازی با ذوب آهن با سبکبالی خاصی در زمین بدوند و آنقدر شاداب بازی کنند که تقریبا تمامی برنامه های خود را در زمین بدون کمترین اشتباهی در زمین پیاده کنند.
اما اینکه مس در طول بازی های لیگ یک خود کمتر این شادابی را نشان می دهد و ضریب اشتباهات مس در جریان بازی های لیگ یک به خصوص در بازی هایی که فشار کسب امتیاز برروی این تیم سنگین تر هم می شود، بیشتر می گردد، دقیقا در تفاوت وجود همین سنگینی فشار روانی و عدم وجود آن است.
این موضوع فقط به امسال نیز منوط نمی شود و در سال های گذشته نیز در لیگ بک مس درست در حساس ترین شرایط خود و در سرنوشت ساز ترین بازی هایش با وجود این فشار چشم هایش بسته می شد و نمی توانست با تمرکز کامل در زمین مسابقه نتیجه لازم را بگیرد.
بهرحال وجود فشار و حساسیت در بازی های سرنوشت ساز فوتبال امری طبیعی است و نمی توان توقع داشت که مس در طول تمامی بازی هایش بدون این فشار به زمین برود و همانند بازی با ذوب آهن سبکبال در زمین بدود اما اگر شرایط روانی برای مس در طول بازی هایش فراهم باشد قطعا نیرو و توان فنی این تیم بیشتر شکوفا خواهد شد.
بازیکنان مس زمانی که احساس کنند انرژی بیرون از زمین با تمام توان برای آن ها ارسال می شود و جریان بازی قرار نیست فشار مضاعفی به خصوص در بازی های خانگی برای آن ها ایجاد کند، می توانند توان فنی خود را کاملا ثابت کنند و این موضوعی است که می تواند در بازی های خانگی چهره مس را برای حریفانش کاملا ترسناک بسازد.
از بازی با بادران ارتباط سکوهای کرمان و مس این فصل شرایط مطلوب تری را پیدا کرده است و با دلبری که مس در بازی با ذوب آهن انجام داد قطعا این حسن اعتماد از سمت هواداران مس به این تیم بیشتر هم می شود و حالا می ماند ساختن یک جو متقابل از سوی بازیکنان داخل زمین و تمام نیروهای بیرون از زمین در ورزشگاه باهنر، تا به هر آنچه که در بازی با سپاسی می خواهیم دست پیدا کنیم.
مس در بازی با سپاسی آرام و متمرکز و با انرژی تمام قد مثبتی که از خارج از زمین دریافت می کند، همان نمایشی را ارائه می کند که در بازی با ذوب آهن دیدیم و مس اصلا نباید توان فنی بالایی که در اصفهان از خود نشان داد در هیچ شهری آن را ذبح مسائل تمرکزی و روانی خود کند و باید با همین فرمان زیبا در تمام بازی هایش براند و بتازد.
پس از سه سال ثبات برروی نیمکت تیم گل گهر و تفکرات حاکم در بعد فنی این تیم، سرانجام نتایج و اتفاقات این تیم به گونه ای رقم خورد که حکم به خداحافظی گل گهر با وینگو بگوویچ سرمربی تیم خود داد.
در فوتبال بی ثبات کرمان که از نظر میانگین تغییرات مدیریتی و کادر فنی به مراتب حتی از استانداردهای نامتوازن فوتبال کشور نیز جلوتر است، باشگاه گل گهر یک الگو برای شکستن این ساختار نامتناسب بود که همواره برای مثال نقض به آن استناد می شد.
اما بهرشکل تغییرات بخشی از فوتبال است و نه خصوصیات اخلاقی وینگو به گونه ای بود که در شرایط بحرانی راه ماندگاری خود را بیابد و نه صبر سیرجان و باشگاه گل گهر بیش از این بود که به پای وینگو صبر کند اما با وجود این تغییر، مهمترین اصل بازهم ثباتی بود که می بایست بر باشگاه و نیمکت گل گهر حاکم بماند.
ثبات در این مرحله یعنی پیدا کردن یک مربی هم طراز با تفکرات و اصول وینگو از جمع آلترناتیوهای موجود. یعنی اینکه مربی جانشین وینگو شود که بتواند از نظر فنی با تیمی که ساخته و پرداخته دست اوست کنار بیاید و از نظر ارتباطی با باشگاه و شهر سیرجان نیز در طراز وینگو باشد.
زمانی که علی دایی به عنوان اصلی ترین گزینه گل گهر مطرح شد کاملا مشخص بود که این ثبات بهرشکل برهم خواهد خورد و اینکه پس از آن، تغییرات مثبت می شد یا منفی ماجرایی دیگر بود اما آنچه که مسلم می نمود این بود که با وجود علی دایی به جای بگوویچ، از آنجا که نه تفکرات فنی این دو شباهتی بهم دارد و نه اصول رفتاری و حرفه ای آن ها، شاهد موج عظیمی از اتفاقات جدید در تیم فوتبال گل گهر می بودیم. کمااینکه این اتفاق با حضور نام های دیگری مثل علی کریمی، فیروز کریمی و مربیانی از این دست نیز رخ می داد.
اما گل گهر که بهرشکل در جذب دایی ناکام ماند، نقشه بعدی خود را از انتخاب مربیانی گذاشت که از نظر شباهت فنی و رفتاری شباهت بیشتری به وینگو داشتند. مجید جلالی از آن دست مربیان ایرانی است که خیلی به مسائل مدیریتی باشگاه کاری ندارد و سطح ارتباطات خود با مدیران را می داند و به نوعی نسبت به بسیاری از گزینه ها بر اساس اصول حرفه ای بیشتر با باشگاه خود کنار می آید مثل آنچه که از وینگو بگوویچ سراغ داشتیم. ضمن اینکه از نظر فنی نیز دو مربی معمولا در یک سنگ ترازو قرار می گیرند.
از همین رو شاید برای تداوم برنامه های باشگاه گل گهر که همچنان بر مدار ثبات تفکرات خود حرکت می کند، انتخاب جلالی به مراتب شباهت های بیشتری به تداوم کار با همان سیستم زمان بگوویچ داشته باشد.
البته جلالی نیز که برای درخشیدن دوباره در فوتبال ایران نیاز به فرصت می گشت شاید انتخاب گل گهر بهترین گزینه ممکن بود گل گهر صرف بقا در لیگ برتر این فصل را یک دست آورد کامل و عالی برای خود می داند و پتانسیل این کار کاملا در سیرجان وجود دارد.
گل گهر از نظر نفری تیم کاملی دارد و از جنبه مسائل مالی نیز مشکلات بسیار کمتری نسبت به بسیاری از تیم های لیگ برتری دارد و در این شرایط سقوط گل گهر به مراتب کار سخت تری نسبت به بقای آن در لیگ برتر می باشد و مجید جلالی برای نگه داشتن تیم سیرجانی در لیگ برتر، کاری به مراتب راحت تر از چالش خود در یزد به همراه شهید قندی و حتی در قائمشهر همراه با نساجی در سیرجان دارد.
جلالی ابزار لازم و محیط کاری مناسب را در سیرجان برای اثبات خود در فوتبال ایران دارد. او با بقای گل گهر در لیگ برتر می تواند رزومه خود را در فوتبال ایران سنگین تر کند و از سوی مقابل گل گهر نیز با حضور او، برنامه های تدوین شده برای خود را همچنان با همان فرمان قبل به جلو ببرد و از همین رو طرفین باید حاصل این انتخاب عاقلانه یکدیگر را خیلی زود در بازی های پیش رو ثابت کنند.
چقدر دلمان لک می زند برای چنین شب هایی. همان شب هایی که ماه هم رنگ نارنجی به خود می گیرد و غرور از جنس مس می شو.د. همان شب هایی که چنان کار بزرگی با نام کرمان در فوتبال ایران انجام شده است که تمام احترام ها به سمت ما بیاید و بگویند چقدر جای شما در بالای مجلس خالی است.
این شب ها را کم تجربه نکردیم و برای همین است که دوست نداریم تجربه دوباره آن برایمان کم شود و یا برای چشیدن دوباره اش صبر طولانی ما به بوته آزمایش برود.دوست داریم از این شب های شاد مشترک، از این شب های خوشمزه پرغرور و از این شب های پراحترام آنقدر داشته باشیم تا درست در همین لحظه حال خاطره سازی کنیم.
خاطره سازی مثل همین برد بزرگ و رویایی مس در اصفهان برابر ذوب آهن جایی که فراتر از هر صعودی، مس زنگار از رخ شخصیت و احترام خود در فوتبال ایران شست و همچنان بزرگی خود را به رخ کشید.
خاطره سازی مثل یک بازی با کیفیت فراتر از عالی و آنقدر خوب که یک تیم لیگ برتری را با همه ستاره های داخلی و خارجی اس در خانه خود له کنی و رویایی ترین نتیجه ممکن را ثبت کنی.
خاطره سازی مثل یک کیفیت عالی در ارائه بازی.کیفیتی که خیلی فراتر از یک تیم لیگ یکی بود و شاید یکی از تمیز ترین بازی های مس در همه سال های اخیرش در بعد تهاجمی آن هم برابر تیمی تا بن دندان مسلح.
این ها بزرگ نمایی از یک پیروزی نیست.این ها تمجید از نمایش و نتیجه ای است که دقیقا شایسته آفرین و احسنت است چراکه آنقدر نمایش خود را در زمین مسابقه خوب اجرا کرد که اگر در هر بازی به همین کیفیت ارائه شود، بهترین نتایج را برای آن ثبت می کند.
مس توان فنی خود را در بازی با ذوب آهن نشان داد.توانی که شاید خیلی ها منتظر رخ نمایی از آن بودند و برخی هم انتظار چنین صلابتی از مس نداشتند ولی حالا به قدرت این تیم شایسته ایمان می آورند.
و حالا زمان تداوم است.تداوم همین صلابت اثبات شده و قدرت آزاد شده. صلابتی که مس باید در بازی های آتی لیگ یک به خصوص در بازی های سنگین پیش رو برابر سپاسی و مس رفسنجان ارائه کند.
پیش از بازی هم گفته بودیم هر اتفاقی که در بازی با ذوب آهن رخ دهد باید عاملی باشد برای نتایج عالی در بازی های سرنوشت ساز پیش رو در لیگ یک و حالا این عامل که نشان از صلابت و شادابی مس دارد باید در این دو بازی موتور روشن شده این تیم را حسابی گرم کند و ثابت کند که قدرت مس همیشه همین کیفیت عالی بازی با ذوب آهن بوده است و مس هفته به هفته به طلا شدن نزدیک تر می شود.
برای مس که سال ها نام حریفانش را از نام های شیک لیگ برتری به اسامی خسته لیگ یکی تغییر داده است، رسیدن به تیم های لیگ برتری یک اتفاق ویژه است.
این موضوع هر از چندگاهی برای مس در لیگ برتر رخ می دهد و در سال های گذشته بازی برابر استقلال تهران و سپاهان محلی شد که مس برای فوتبال ایران دستی از اعماق لیگ یک تکان دهد و اعلام کند هنوز وجود دارد.
حالا این اتفاق در بازی برابر ذوب آهن تکرار می شود و مس بازهم به پست یکی از رقیبان سابقش در لیگ برتر خورد که کلی خاطره پر از اشک و آه را از روزهای پرحسرت گذشته برای این تیم تداعی می کند.
شاید صرف همین اتفاق که مس بوسیله این بازی می تواند خاطرات خاک خورده لیگ برتری خود را گرد گیری کند و حداقل چند ساعتی با آن به خوش باشی بپردازد خودش کلی اتفاق خوب محسوب شود اما این بازی مرحله یک هشتم نهایی جام حذفی برکات مثبت دیگری هم دارد.
مس که البته سابقه رسیدن به فینال جام حذفی را نیز دارد، مسلما این روزها از لیگ یک خیلی به تکرار این اتفاق فکر نمی کند و توقعی هم بابت این موضوع روی شانه های خود ندارد اما صعود هرچه بیشتر در جام حذفی و سرشاخ شدن با تیم های بیشتر لیگ برتر در این مسابقات می تواند برای مس عیار و شخصیتی بیشتر چه برای خود و چه در میان رقیبانش بیاورد.
مسلما بازیکنان مس در اینگونه بازی ها انگیزه های بیشتری دارند و موفقیت در این گونه مسابقه ها اعتماد به نفس آن ها را چند برابر خواهد کرد مثل اتفاقی که سال قبل برای میلاد باقری در ترکیب مس رخ داد و زمانی به اوج اعتماد به نفس در فوتبال ایران رسید که با پیراهن مس، وش استنلی را در ترکیب سپاهان در بازی رودرو در جام حذفی کاملا مهار کرد.
اما همه این ها شمشیر دو دمی هم هست که بهرشکل مس باید از این دم تیز و برنده که دست او را می برد فراری باشد. هنوز هم خیلی از هواداران مس به درستی علت افت تیم خود را پس از بازی جام حذفی سال قبل برابر سپاهان درک نکردند و نمی دانند از نظر روحی و روانی تیم مس به چه بلایی مبتلا شد که پس از تعریف و تمجیدهای متوالی از بازی غیورانه برابر سپاهان، مس در لیگ یک مثل یک کرکره پائین آمد و افت کرد
امیر قلعه نویی بلافاصله پس از آن بازی به نادر دست نشان سرمربی وقت مس توصیه کرد که تیم مس در باد بازی با سپاهان خواب نرود اما این اتفاقی بود که بهرشکل رخ داد و اتفاقا در سال 92 که مس به فینال حذفی نیز صعود کرد، خیلی ها علت افت وحشتناک مس در لیگ برتر را در همین موضوع جستجو می کردند.
خواسته یا ناخواسته تیم های پرانگیزه ایرانی در جام حذفی با این بلا دچار می شوند و فقط منوط به مس کرمان نیز نبوده است. فصل قبل هم داماش گیلان تا هفته ها در صدر جدول لیگ دو قرار داشت اما درست در روزهاییی صدر جدول را از دست داد و نتایج تیمش با افت وحشتناک مواجه شد تا جایی که مجبور شد با خرید امتیاز به لیگ یک بیاید که این تیم به فینال حذفی صعود کرده بود.
این تجربه ها بهرشکل دلیل نمی شود که مس بخواهد برابر ذوب آهن در حذفی وا دهد و یا توجیهی برای عدم تلاش این تیم در بازی حساس برابر ذوب آهن باشد که کاملا برعکس مس باید از برکات مثبت جام حذفی به سود خود استفاده کند همانطور که مثال نقض برای تیم های موفق حذفی نیز به وفور یافت می شود.
اما تحت هر شرایطی مس نباید هفته های سخت آتی لیگ یک خود را فدای بازی پرجاذبه حذفی عصر چهارشنبه کند و هر اتفاقی که در این بازی رخ می دهد نباید اثرات سو بر بعد ذهنی و روانی تیم داشته باشد و عوامل تیم مس باید بدانند که با وجود هر نتیجه ای دو بازی بسیار مهم و حساس در لیگ یک برابر سپاسی و مس رفسنجان دارند که بازی با ذوب آهن باید عاملی برای گرفتن نتیجه در این دو بازی شود نه انحراف فکری و فنی مس و از دست دادن این دو بازی مهم.
برای مس که این روزها در خانه و خارج از خانه به طور متوالی برابر تیم های صدرنشین این فصل لیگ یک به میدان می رود و به سختی از آن ها امتیاز می گیرد، حالا متوجه می شود از دست دادن امتیاز برابر قشقایی، آرمان گهر، داماش آن هم در شرایطی که می توانست در همه این بازی ها پیروز باشد، تا چه اندازه کار را سخت می کند.
مس این هفته در کرج برابر گل ریحان مدعی در نیمه دوم نمایش خوبی از خود ارائه کرد که با این نمایش علاوه بر جبران گل خورده نیمه اول حتی این تیم را در موقعیت برتری برای زدن گل دوم هم قرار داد اما بهرشکل مس از این بازی سخت خارج از خانه به یک امتیاز بسنده کرد.
این تیم مجبور است که در هفته های آتی هم برابر دیگر تیم های مدعی جدول به میدان برود و از آنجا که هواداران این تیم اصلا دوست ندارند فاصله مس با بالای جدول دست نیافتنی شود و از سوی دیگر در این فصل هم یکی دیگر از تیم های استان را در بالای جدول می بینند، بهرشکل طبیعی است که توقع خود را برای هرچه سریعتر رسیدن مس به بالای جدول داشته باشند هرچند که بازی های این هفته مس برابر مدعیان، دقت و البته توانی مضاعف بخواهد.
نکته مهم اینکه مس چه در بازی هفته قبل برابر خوشه طلایی و چه در بازی این هفته خود برابر گل ریحان به وضوح ثابت کرد که برای بازی برابر این تیم های مدعی کمبودی ندارد و اگر کمی هوشیارتر باشد، از این بازی های بسیار مهم می تواند چنان اندوخته خود را پر کند که علاوه بر کسب امتیازهای کامل برای خود، از فاصله گرفتن هرچه بیشتر این تیم ها با خود نیز به موقع ممانعت کند.
البته که مس برای این کار باید دقت خود را چه در به ثمر نشاندن موقعیت هایش بیشتر کند تا همانند بازی با خوشه طلایی موقعیت طلایی خود را به تیر نزند و چه در دریافت گل بسیار سختگیر تر از آنچه باشد که در بازی برابر گل ریحان به راحتی دروازه خود را باز شده دید.
مس از نظر فنی در این دو بازی و حتی دو دیدار قبل از آن ها، به مراتب جهش فنی خود را نشان داده بود اما این پیشرفت فنی بدون کسب نتیجه نمی تواند نظرهای مثبت را به سمت این تیم جلب کند. هرچند مس در دو بازی برابر دو مدعی بالای جدول بازنده نبود اما این تیم حالا باید برابر تیم های مدعی پیش رو از جمله سپاسی، بادران، مس رفسنجان، نود و. باور داشته باشد که می تواند پیروزی را در آغوش بگیرد.
ا
لبته این باور تباید جای خود را به احساساتی بدهد که مس در این بازی ها بی گدار به آب بزند و با کم تجربگی فاصله و فشار بیشتر را برای خود به ارمغان بیاورد بلکه مس در هفته های سنگین پیش رو باید آنقدر تمرکز و تسلط بر بعد فنی و روحی خود داشته باشد که بداند برابر تمامی این تیم های مدعی، هیچ کمبود فنی برای کسب سه امتیازهای طلایی را ندارد.
شاید میانه نشینی مس در این هفته ها سبب شده بود که مس باور پیروزی در همین دو بازی برابر خوشه طلایی و گل ریحان بالانشین را پیش از بازی کمتر داشته باشد اما در جریان بازی و هرچه بازی پیشتر رفت، به خوبی متوجه شد که می تواند شانه به شانه این تیم ها بزند و حتی بالاتر از قواره آن ها خود را ببیند و این اتفاقی است که مس باید در بازی های حساس هفته های آتی برابر مدعیان بالانشین از قبل در جسم و ذهن خود داشته باشد.
البته مس که هفته به هفته اشتباهات خود را نیز باید کمتر کند، به خوبی می داند که گل نخوردن و استحکام خط دفاعی از اوجب واجبات برای این تیم است درخشش عالی نوشی صوفیانی در این هفته ها خیال مس را در دروازه راحت تر می کند و با تکمیل شدن برنامه های دفاع تیمی در مس و کمتر شدن ضریب اشتباهات بازیکنان در از دست دادن توپ ها قطعا موقعیت های گل روی دروازه مس کمتر خواهد شد و به تبع آن آمار گل های دریافتی این تیم نیز بهبود می باید.
در مقابل مس در به ثمر نشاندن موقعیت های گل خود باید به شدت دقت بیشتری به خرج دهد و باید بداند تک موقعیت ها و تک گل های بازی های هفته آینده خیلی برای بازیکنان این تیم تکراری شدنی نیستند و آن ها برای اینکه در بازی های سخت هفته های آتی بهترین نتایج را کسب کنند، باید از این تک موقعیت ها نهایت استفاده و در مقابل برای حفظ گل های زده با تمام توان جان دهند.
باور به پیروزی برابر تیم های بالانشین موضوعی است که مس قطعا در این دو بازی اخیر خود و حتی بازی حذفی برابر بادران به آن دست پیدا کرده است. پس از این باور می ماند دقت و دوندگی بسیار در این بازی ها که می تواند مس را از طریق جاده تیم های بالانشین به جمع آن ها برساند.
برای برخی تیم ها از همان روز اول تولدشان حکم فشار اول قبر صادر می شود.فشاری که از روز اول حیات با آن ها زاده می شود و احتمالا تا روز آخر نیز با آن ها خواهد بود و برای رهایی از این فشار فقط نتیجه خوب است که می تواند فضای تنتفس آن ها را باز نگه دارد.
این حکم زمانی صادر می شود که این تیم از همان روز اول در اوج محبوبیت به دنیا بیاید و مثل پرسپولیس و استقلال در دل یک ملت جای بگیرد. می تواند در دوره ای آنقدر افتخار آفرین باشد که دیگر مجالی برای بازگشت به عقب نداشته باشد مثل سپاهان. می تواند نماد یک قومیت یا پرچم یک جماعت شود مثل تراکتور و یا می تواند تنها فرزند یک خانواده باشد که همه فشار توقع خود را در سبد او بگذارند درست مثل مس شهر کرمان.
مس از همان ابتدای دهه هفتاد تمام فوتبال شهر کرمان شد. خداروشکر وضع اقتصادی مس آنقدر خوب بود و وضع اقتصاد مملکت هم در آن سال ها تا این حد خراب نبود که مس حتی تمام ورزش کرمان شود اما از همان زمان قابل پیش بینی بود که این رویه همان موضوعی است که دیوار مسی را آنقدر سنگین می کند که در نهایت کج شود و اگر فکری به حال مرمت آن نشود در نهایت بریزد و آوار گردد.
این ریزش و آوارگی فقط به بحث های مالی مربوط نمی شود هرچند که بحث های مالی و هزینه ای جز لاینفک مشکلات این باشگاه است که در سال های اخیر مثل غول هشت سر در چشم همه زده است اما فراتر از آن، این مشکلات به بحث فشار روانی و توقع جامعه ورزش از این باشگاه نیز برمی گردد و از همین روست که می گوئیم فشار اول قبر از همان روز اول تولد با این باشگاه متولد شد.
جامعه ورزش کرمان که خیلی وقت است از ورود سایر نهادهای صنعتی بزرگ کرمان برای ورود به این عرصه چشم امید خود را بریده است. مسئولین هم که عملا نه علاقه ای برای کار عملی و جدی در این زمینه دارند و نه ظاهرا توانی برای مجاب کردن نهادهای اقتصادی دیگر برای ورود به ورزش و فوتبال شهر کرمان و این وسط می ماند مس و هزاران توقع مالی و تبعات روانی حاصل از آن
مس از این حیث باید زیر فشار همیشگی بماند چون این ظرف مسی گنجایش تمام شهر بزرگ کرمان را ندارد. بهرشکل همیشه برخی تیم ها و یا برخی ورزشکاران و مربیان و افراد پیرامون آن، خارج از این ظرف می مانند و در این شرایط تنها یک راه باقی می ماند. فشار آوردن به این ظرف مسی و کج کردن آن و بهم ریختن همه محتویاتش به این امید که سریز این ظرف جا را برای افراد بیرون مانده باز کند.
اینکه افراد داخل و یا افراد بیرون از این ظرف چقدر شایستگی و عدم شایستگی در جایگاهیشان دارند بحثی جداست و هیچ متر و معیاری هم نمی تواند اندازه دقیق شایستگی ها و عدم شایستگی ها را مشخص کند اما خواست فضا برای نشان دادن توانمندی ها می تواند یک خواست معقول برای همه مدعیان در شهر کرمان باشد که متاسفانه کمبود همین فضاست که مایه عذاب همگان شده است.
این کل ماحصل داستان ظرف مس و شهر کرمان است که البته با توجه به سبقه این باشگاه به تمام استان گسترش یافته است و هرکه خود را جزئی از ورزش کرمان می داند بهرشکل نگاهی به این ظرف مسی دارد و در این شرایط بعید است که این انتظار را داشته بشیم روزی آب از آب این ظرف مسی در یک آرامش معقول بهم نخورد.
تا روزی که ظرف فوتبال و صدالبته ورزش شهر کرمان از این قالب مسی خارج نشود و با حضور نهادهای صنعتی و اسپانسرهای بیشتر تمام گستره شهر کرمان را پوشش ندهد باید هم این باشگاه را تحت فشار همیشگی ببینیم.همه کلان شهرهای ایران که نهادهای اقتصادی خود را پا در رکاب ورزش کردند مثل خوزستان، اصفهان، تبریز از یک ظرف محدود ورزشی خارج شده اند و راه سعادت را سال هاست که بی خطر طی می کنند و یا در شهرهایی مثل مشهد که آنقدر جربزه داشته اند که به محض محو شدن یک نهاد اقتصادی در سرمایه گذاری ورزش خود بلافاصله نهاد شایسته دیگر را جایگزین آن کرده اند اما در ورزش شهر کرمان سال هاست که فقط مس بوده است بس.
جالب اینکه همین بغل گوش خودمان، سیرجانی ها نیز راه صواب را به درستی پیدا کرده اند و امروز در کنار گل گهر، دیگر نهادهای اقتصادی این شهر نیز سروگوش خود را در ورزش حرفه ای می جنبانند و تیم های سیرجانی با نام های مختلف در ورزش کشور حضور دارند اما شهر کرمان همچنان همه فشار خود را بر مس وارد می کند.
در چنین شرایطی است که علیه مقامات باشگاه و مدیرانش همیشه مصاحبه می بینیم. هجمه های بزرگ و کوچک از افراد خارج از این گود مسی می بینیم.و همیشه این ظرف را در حال لرزش حواشی می بینیم مگر اینکه خلافش ثابت شود که اصولا هم ثابت نمی شود.
مس در ورزش کرمان تنهاست و این تنهای تنهای تنها محکوم به تحمل همیشگی فشار است و تا زمانی که مدیریت کلان ورزش کرمان با کمک مدیریت ارشد استان نتواند تنهایی مس را در ورزش شهر کرمان تمام کند نه ورزش کرمان به سعادتی می رسد و نه مس به آرامشی که مد نظرش باشد.
درباره این سایت